Categoriearchief: Spiritualiteit

Moeder aarde

Ik hoorde laatst iemand (helaas vergeten wie) in een tv programma (helaas vergeten welke) de volgende woorden zeggen:

“Wij mensen denken dat we de aarde moeten redden. Maar de aarde redt zichzelf wel. De aarde zal overleven! Het is het voortbestaan van de mensheid waar we ons zorgen over zouden moeten maken!”.

Die woorden raakten mij..
Want het is de waarheid.

Over honderden jaren zal de aarde nog steeds de aarde zijn.
Over de mensheid ben ik minder zeker…..

2ed5342ee88f877e87baa5d480f5ad12

Tja, over dit soort dingen kan ik lang nadenken onder het genot van een kop koffie op de donderdagochtend 🙂

Volle maan

Ik heb iets met de maan.

a3aff43fdc39228b19f2284925b851d2

Voor mij is de wetenschap dat de maan invloed heeft op al het levend wezen hier op aarde, vanzelfsprekend. Als ik bijvoorbeeld wel eens zeg: ” Pff, ik voel dat het weer volle maan gaat worden” word ik soms raar aangekeken. Of er wordt vol onbegrip gevraagd: “Ja hoor, hoe kun je DAT nou voelen?”.

Nou, gewoon, aan mijn lijf, aan mijn humeur, aan de manier waarop mensen op me reageren.

Zo ben ik bijvoorbeeld al zo lang ik het me kan herinneren, áltijd ongesteld met volle maan (too much information? 😉 )
De dagen vóór volle maan voel ik me onrustig, niet al te vrolijk, beetje weemoedig maar heb ik het gevoel alsof ik op allerlei manieren ” afgeremd” wordt. En dat beschouw ik als de kracht van de maan want je schijnt de dagen voor volle maan maar beter geen beslissingen te moeten nemen of veranderingen door te kunnen voeren. Gewoon ademhalen, zitten waar je zit en wachten tot de krachten weer afnemen….

Als de maan al zo’n grote invloed heeft op al het water op aarde: eb en vloed worden veroorzaakt door de maan, waarom zou het dan onzin zijn dat de maan ook een grote invloed heeft op onze vochthuishouding? De mens bestaat tenslotte voor een overgroot deel uit water.

11207376_10204691805875262_7521843216733044807_n

De verschillende maanfases hebben allemaal hun eigen invloed op ons. Je kunt het wat mij betreft totaal negeren (je kunt namelijk volgens mij prima een leven leiden zonder alle kennis over de maan), je kunt ook je leven helemaal inrichten rondom de maan (neem bijvoorbeeld de mensen die helemaal into de bio/dynamische landbouw zijn en zich richten op de maan/zaaikalender. Elk gewas gedijt weer goed bij een andere maanfase, zaaien en oogsten gebeurt volgens een maanschema) Ăłf je kunt (en dat doe ik) leven met een enorm respect voor de maan en de krachten die de maan heeft, Doorstaan,Voelen en Beleven.

Vanavond is het volle maan. Sterker nog, op het moment dat ik dit nu typ (19:21) is de maan op haar volst. Helaas zien we niets door het dikke wolkendek. Veel mensen zullen denken: Als ik niks zie, dan is het er ook niet.

Maar ik voel wel beter…..

Ik wens My Sisters vanavond een fijne Volle maan ceremonie <3 <3 (volgende keer ben ik er wél bij!)

Bloei !!!

Bloemen in een prachtig bloemenveld.
Niet eentje hetzelfde, maar allemaal wonderschoon in haar soort.
Bij elkaar een kleurrijk geheel.
De Ă©Ă©n nog in de knop, de ander al bijna uitgebloeid.
De taal van de natuur.

image

Bloemen bloeien vanuit hun innerlijke groeikracht.
Zonder reserves of bedenkingen.
Bloemen kijken niet naar de bloem naast zich en denken:”tssss moet je hĂĄĂĄr zien! Uitsloofster!” Bloemen worden niet onzeker omdat het groepje bloemen even verderop vol in de bloei staat of gaan daardoor zelf minder mooi bloeien.

Kijk om je heen, zie de bloeikracht van anderen en voedt daarmee je eigen Kracht.

B L O E I !!!

Helicopter view

Deze foto kwam ik net op Twitter tegen.(bron: @fascinatingpics)
Er stond bij:”One of the coolest pictures of Central park”.

image

De foto zet me aan het denken. Ik krijg ’t er een beetje benauwd van maar tegelijkertijd geeft het me gek genoeg ook een soort van ruimte….
Ik moet denken aan al die mensen die Ă­n Central park een gevoel van vrijheid en ruimte ervaren. Er lopen mensen hard. Er liggen mensen op hun rug naar de wolken te kijken en horen de vogeltjes fluiten. Mensen genieten van de natuur en slaken een zucht van tevredenheid. Zouden ze ook beseffen dat ze die rust,vrijheid en natuur ervaren op een kleine groene postzegel?
De wereld bekijken vanaf Ă©Ă©n kant, geeft een eenzijdig beeld. Als je je eigen wereldje alleen maar bekijkt vanuit jezelf, is dat beeld ook eenzijdig. Een situatie kan ineens heel anders in elkaar blijken te zitten als je even afstand neemt, eromheen loopt en alles eens van een andere kant bekijkt.

Een helicopter view laat je de betrekkelijkheid van alles inzien. Je kijkt even op een hele andere manier naar jezelf, je omgeving en de wereld.

Fijne zondag!

Laissez faire week

Ik ga mijn droom waarmaken!
Al jaren speelde ik met het idee om eens een soort spirituele-chill-creatieve-vakantie week te organiseren in het huis van mijn ouders in Frankrijk: La Jarrige …en dan speciaal voor vrouwen.
Een paar maanden geleden hakte ik de knoop door en maakte ik concrete plannen. Eerst alleen nog in mijn hoofd. Na wat gesprekken met mijn ouders en met wat mensen om mij heen kregen mijn plannen wat meer vorm.

Het wordt een week vol ontspanning, goede gesprekken, kampvuuravonden, lekker eten&drinken en creatief bezig zijn.

Zoiets als dit…

1a26f59ed448d2fd2c111e7532f6f9ba

Ik maakte een website en vandaag is de dag aangebroken dat ik mijn “kindje” kan delen met jullie.

L

Nieuwsgierig? Kijk dan snel op www.laissezfaire.simpsite.nl

Delen

Foto 26-10-14 17 04 23
Zondagmiddag. In huize Barbaramama delen we de rust.

Het is Herfst.
Michaelstijd in volle gang hier.
Draken worden moedig bevochten.
Alles lijkt om te slaan.
Groen wordt Rood, Buiten wordt Binnen, daglicht wordt kaarslicht, uitbundig wordt stil…
Bij ons thuis snakken we naar Rust….

Michael maakt langzaam plaats voor Sint Maarten; met zijn wijze Liefde.
Als je deelt, heeft iedereen genoeg. Delen met hart en ziel; daar gaat het om.
Uiteindelijk is geven leuker dan krijgen. Een oude spirituele wet zegt: Als je geeft, krijg je het in drievoud terug. Het is aangetoond dat mensen die veel geven Gelukkiger zijn.
Door te delen zonder iets terug te verwachten krijg je een gevoel van voldoening. De wet van Geven geldt echt niet alleen voor aardse goederen zoals geld, spullen, eten of drinken maar ook zeker voor ontastbare zaken als emoties, complimenten, Liefde en Vriendelijkheid.
Vooral de laatste spreekt mij heel erg aan. Gewoon een beetje vriendelijk zijn kost echt niets extra’s! Sterker nog: het is de snelste manier om ook iets terug te krijgen. Namelijk een lach, een aardig woordje of gewoon een vriendelijke blik.

Ik ben een gever van nature. Ik geef graag. Ik word blij van Geven.
Maar dat Geven van mij is soms wel een dingetje. Ik blijf geven totdat er weinig over blijft om te geven en totdat ik besef dat Ontvangen soms ook best leuk zou zijn.
Wat dat betreft kan ik nog wel wat leren van Sint Maarten. Hij gaf tenslotte maar de helft van zijn mantel weg aan de arme bedelaar. Het is goed om nog wat over te houden voor jezelf. Je kunt niet meer Delen als je ĂĄlles weggeeft.

Ik denk dat ik van die laatste zin een tegeltje maak! 😉

Opgeruimd staat netjes!

Puberkamers.
Puberkamers met rotzooi.
Puberkamers met héél veel rotzooi.

Met bureau’s vol blaadjes, boeken, snoeppapiertjes, lege drinkpakjes, (oog)potloodschaafsel, stoffige laptop, stiften zonder dop, vuile onderbroeken (ja Ă©cht!).

Met op de vloer allemaal kledingstukken-die-van-jou-of-mij-kunnen-zijn, vuile en schone kleding doorelkaar, weekendtassen half uitgepakt (lang leve de coouderschap en de volksverhuizing elke week!), schoolboeken en meer schoenen dan Imelda Marcus had.

De chaos is natuurlijk niet van 1 weekje hĂš. In de loop van weken stapelt de zooi zich op tot het moment dat niemand nog in Ă©Ă©n uurtje orde kan scheppen in de chaos.

Photo 16-05-14 12 30 42

Met lood in mijn schoenen doe ik de kamers van de meiden open; bang voor wat ik aantref.
Van schoonmaken en stofzuigen komt ook niks omdat ik geen zin heb om eerst een halve dag op te ruimen voordat er een stofdoekje of stofzuiger doorheen kán. Ik kom niet verder dan een dekbed rechttrekken en een raam, als ik die al kan bereiken, opengooien. En áls ik al een keer, met tegenzin, begin met opruimen krijg ik van mijn echtgenoot op mijn donder. „Je bent niet goed wijs! Laten ze het zelf maar doen, ze zijn oud en wijs genoeg!”.

„Ruim je kamer nu eens op!” „Eerst je kamer opruimen en dan pas (vul maar iets leuks in)”, „Je gaat hier niet eerder de deur uit vrijdag (Coouderschap) voordat je kamer is opgeruimd!”. „Als je je kamer niet opruimt krijg je ook geen zakgeld”, „In een opgeruimde kamer kan je toch veel beter huiswerk maken?” ,„Als je je vriendinnen meeneemt mag je eerst wel eens je kamer opruimen!”, „Een opgeruimde kamer is een opgeruimd hoofd!”, „Vind je het zelf niet veel fijner als je een opgeruimde kamer hebt?”
..en dat keer 2.

Als antwoord of reactie op bovenstaande krijg ik óf opgehaalde schouders, óf een zucht, óf „Jahaa mam”. En dan soms, heel soms, ruimen ze hun kamer op. Tenminste, dat vinden zij dan opgeruimd.

Dit is waarschijnlijk herkenbaar en een stressfactortje in veel gezinnen.
Ik wilde dit niet meer.
Ineens besefte ik dat ik deze situatie, die vooral MIJ veel stress opleverde, moest veranderen. Ik werd er geen leukere moeder van zeg maar.
En niet door de meiden harder aan te pakken want dat betekent alleen maar méér stress in huize Barbaramama. Nee, door MIJN gedachten hierover te onderzoeken.

Maar ik heb DE oplossing gevonden! Sinds een paar weken zijn allebei de puberkamers opgeruimd, schoon, gezellig en fris!

Heel simpel. Waarom lukte het maar niet om mijn 2 pubers hun kamers zo te laten opruimen zodat IK tevreden ben? Antwoord: Omdat dat niet gebeurt. Nu niet, nooit niet.

Jaren geleden ben ik gegrepen door de boeken (en de filosofie) van Byron Katie.
Ik herkende daar zoveel in. Haar manier van „omdenken en je eigen gedachten onderzoeken” heeft me echt in veel situaties geholpen.
Ik zal jullie de inhoud van „The Work” besparen want anders lijk ik wel een discipel van een goeroe, maar het komt er op neer dat mensen vooral (of alleen maar) stress ervaren door de gedachten die zij zelf hebben. En daar naar luisteren en handelen. ( Vooruit, toch een linkje voor nieuwsgierigen)

In mijn kinderkamer-opruim-geval onderzocht ik mijn eigen gedachten hierover.
„Ik vind dat pubers hun eigen kamer moeten opruimen”.
Vervolgens vroeg ik mezelf af: „Is dat waar? Vind ik echt dat het daar om gaat?”

Ik kwam erachter dat ik vooral zélf wilde dat de kamers gewoon netjes en opgeruimd zijn.
Mijn kinderen kan het geen bal schelen.

Conclusie: „Oke, als IK dat dan zo graag wil, en IK word blij en rustig van opgeruimde kamers, dan zal IK dat zelf moeten doen. Simpel he?

e5ab52d3a41ac01dd7df951c62fff48daHVpc3Zyb3V3X25hYWllbi5qcGc=.jpg_500x500

Toen ik dat besloten had ben ik ongeveer een halve dag bezig geweest om allebei de kamers spik&span te maken. Ik ruimde op, ik gooide weg, ik vouwde, ik stapelde, ik stofte, ik zoog en ik zeemde. Oh, wat voelde ik me fijn naderhand! Ik deed het dit keer niet meer met tegenzin omdat ik het losgelaten had dat mijn meiden dit „eigenlijk hadden moeten doen”. De dames waren allebei zeer blij met hun frisse kamers..dat dan weer wel.

En nu besteed ik elke dag ongeveer een kwartiertje of een half uurtje aan beide kamers en houd ik het bij. Geen stress meer
.Ă©n opgeruimde kamers.

Bovenstaande werkt trouwens ook heel goed bij alle huis-in-huis-ergenisjes zoals de vuile sokken die je echtgenoot ALTIJD op de grond gooit. Je kunt al je energie steken in je ergernis en het bespreken met je echtgenoot waarom hij dat altijd doet. Je kunt zó erg naar je eigen gedachten hierover luisteren dat je gaat denken dat hij „schijt aan je hebt” of je respectloos behandeld. Tot je op het punt komt dat de sokken ervoor zorgen dat er een afstand tussen jullie komt.

Wat is er mooier dan elke dag nog geen 10 seconden te besteden aan het oprapen van de sokken van je liefje? Buk en voel de Liefde voor hem in plaats van de ergenis! Fuck de emancipatie! Leve de Liefde!

LEEFtijd

Op de Flow scheurkalender van vandaag; 17 januari 2014, staat:

“Sommigen zijn oud op hun achttiende,
anderen pas als ze negentig zijn.
Tijd is iets wat mensen zelf bedacht hebben.”

Yoko Ono948718b1b7930ba6d8e7150346e6ecb5

Over zulke uitspraken denk ik dan na gedurende de dag.
Het is natuurlijk waar dat mensen zelf de term “Tijd” hebben bedacht. Maar we geven er verschillende betekenissen aan. Meestal geeft Tijd de periode aan waarin iets moet gebeuren. Schooltijd is de tijd dat je op school zit. Werktijd is de tijd die je op je werk doorbrengt. Koffietijd is de tijd die je hebt om koffie te drinken. Examentijd is de tijd waarin je examen doet. Allemaal heel logisch dus. Afgebakende periodes. Er zit een begin en een duidelijk eind aan.

Maar wat nu als mensen naar je LEEFtijd vragen?

Geven we dan niet allemaal keurig aan hoeveel tijd we al hebben gehad? Van geboorte tot aan het moment dat deze vraag gesteld wordt?

Je kunt iemand dus beter vragen: “Wat is je ge-leefde tijd?”.

Dus als iemand mij in de toekomst vraagt wat mijn LEEFtijd is dan antwoord ik: “Dat weet ik niet maar ik hoop zo lang als mogelijk!”.

Ik wens iedereen een heel fijn weekend en een héle lange LEEFTIJD!

De Paardenfluisteraar

Mijn oudste kind deed vandaag een workshop: Het paard als leermeester.
Een paard laat je zien wat jouw gedrag teweeg brengt bij anderen. Een paard is een vluchtdier en reageert meteen op wat jij doet of uitstraalt. Voor paarden zijn Respect,Vertrouwen en Echtheid belangrijke principes. Sta jij stevig in de wereld en straal je dat ook uit? Een paard zal dan niet zo snel de neiging hebben om “over je heen te lopen”. Ben je bang of straal je onzekerheid uit? Een paard zal dan de neiging hebben om “een loopje met je te nemen”.
Een Ă©chte verbinding aangaan….van mens tot dier….van ziel tot ziel…in puur vertrouwen…dat was het doel vandaag.

Maar hoe doe je dat in een enorm groot weiland met 3 loslopende paarden?
Eropaf dan maar…..

IMG_3156

IMG_3167
Nog niet zo eenvoudig.
De paarden reageren uitgelaten op de groep, toch wel zenuwachtige, kinderen en rennen van de ene naar de andere kant van het weiland.

IMG_3158

Toch lukt het na een tijdje om wat rust te krijgen en een voorzichtige kennismaking te hebben.
De paarden doen net of ze verschrikkelijk druk zijn met eten maar houden de kinderen continu in de gaten.

IMG_3171

Zo mooi om te zien hoe mijn meisje genoot van de verschillende oefeningen. Het is voor haar heel leerzaam om te merken dat ze puur vanuit haar eigen kracht, invloed heeft op de reacties van anderen.

IMG_3240

En hoe mooi is het dan als er uiteindelijk een Ă©cht contact ontstaat tussen puber en paard.

IMG_3248

Allebei volkomen op hun gemak bij elkaar…..

IMG_3255

Knap gedaan Juultje!

IMG_3259

Dit is wat ze zei na de workshop:

“Pas als je echt jezelf bent, gaat het contact vanzelf”.
“Als je je anders voordoet dan dat je bent,krijgt je ook niet de goede aandacht terug”.
“Je leert om anderen de ruimte geven om te laten zijn wie zij zijn”.

IMG_3250

Lachen toch?!

Meer weten over deze workshop? www.mirandapaardencoaching.nl

De weg naar binnen…

IMG_3081

Het volgen van de kringloop van het jaar is mijn ingangetje naar mijn innerlijke wereld; mijn kern.
Dit klinkt voor sommigen misschien zweverig, geitenwollensokkerig, linksgedraaid en vaag. Voor mij niet. Het volgen van de kringloop van het jaar geeft mij houvast en zorgt ervoor dat ik niet opgeslokt word door het jachtige, snelle en materialistische bestaan.
Ik vind het bij tijd en wijle knap lastig om mijn eigen innerlijke stemmetje nog te horen boven al het lawaai uit.

IMG_3093

Ik heb nogal de neiging om rekening te houden met alles en iedereen.
Hoe harder het buiten waait en stormt, hoe meer ik de behoefte voel om net als de natuur naar binnen te keren.
Letterlijk naar binnen keren door het in huis gezellig te maken, kaarsjes aan, minder buitenshuis doen, lekker op de bank met een kleedje en een haakwerkje.
Figuurlijk naar binnen keren door soms even stil te zijn en te voelen. Ruimte scheppen in mijn hoofd. Even afstand te nemen van sommige dingen. Zelfs van al het nieuws dat elke dag over ons heen gegooid wordt. Even gĂ©Ă©n mening hebben over “belangrijke” zaken is heel lekker en bevrijdend. Ik word er, naar mate ik ouder word, steeds beter in om dit te doen zonder schuldgevoel. Aan de buitenkant kan “het naar binnen keren” gezien worden als desinteresse voor de mensen en de wereld om me heen. Dat is het niet. Zelfbescherming heet dat.

IMG_3120

Ik heb het ,zeker in de herfst, nodig om ruimte in mezelf te maken, te leren omgaan met de “najaarsstormen”, mijn eigen creativiteit weer te voelen, blij te worden met mezelf en mijn energievoorraad weer aan te vullen.

IMG_3126

Ik tel mijn eikels en mijn zegeningen…

IMG_3137

…om tot de conclusie te komen dat ik alles heb wat mijn hartje begeerd en dat het leven eigenlijk best heel V U R R U K K U L L U K is als je alle ruis weglaat.

IMG_3147

Of om met de woorden van mijn oma te spreken: “Ik ben blij dat ik geboren ben!”