Categoriearchief: Vriendschap

Holidays are over….back to normal!

De zomervakantie is nu echt voorbij. Dat was hij al een week voor mijn kinderen. En ook Mike is al weer een week aan het werk. Ik was nog een weekje extra vrij en dat was gezien het weer helemaal geen straf!
De weken ervoor waren qua weer nou niet bepaald geweldig. Nu vind ik het altijd bijzonder irritant als mensen zeuren over het weer (want:geen invloed op, loslaten, jammer dan en doorrr met je leven) maar ik moest toch een kleine teleurstelling wegslikken.
We hadden namelijk besloten (al ergens in Februari hoor) om dit jaar thuis vakantie te vieren. Geen lange autoritten, geen buitenland, geen hangende pubers-met-gezicht-op-onweer-en-oortjes-in onder een parasol op het strand, geen hond naar de opvang, geen doorzakbedden, geen hotel-eten en geen vooraf-vakantie-stress.
Onbewust maak je in je hoofd toch een plaatje van hoe de vakantie er dan zo’n beetje uit moet zien. Zo zagen we onszelf bijvoorbeeld élke avond lekker buiten koken, in onze buitenkeuken. We wilden naar het strand en “de zon in de zee zien zakken”. We wilden eindeloos lang buiten zitten op de veranda. We wilden ons mega grote zwembad opzetten om elke dag te plonsen.
Maar halverwege de vakantie kwam ik erachter dat we al deze fijne plannen moesten bijstellen omdat door het slechte weer het chagrijn de kop op stak. We hielden onszelf voor dat je met zulk weer beter in alle luxe thuis kon zitten dan onder een zeiknatte luifel de hele dag Rummicuppen ergens op een camping.
Dat hielp.
De plannen bijstellen hield in dat ik een hele kleine afgeslankte bucketlist maakte van “dingen die ik deze vakantie zeker wilde beleven en ervaren”.

Een daarvan was picknicken met vrienden aan de Lek, eindeloos blijven zitten bij een kampvuur en de zon in de rivier zien zakken. Dát moest toch wel één keertje haalbaar zijn?

Alhoewel de weersverwachtingen niet helemaal optimaal waren voor die dag zijn we toch gegaan…en hebben genoten! (en geleerd dat je je hart moet volgen en niet het KNMI)

IMG_4785
IMG_4738
IMG_4706

IMG_4799

IMG_4699

IMG_4817

IMG_4715

Deze avonden maken het leven zo mooi! (En gelukkig hebben we dit al een paar keer herhaald)

Mini haakswap

Een aantal weken (maanden?) geleden spraken Sas (je weet wel, ‘zij van Hier‘) en ik af om een mini-haak-swap te doen. Mini omdat zij iets voor mij zou maken en ik iets voor haar. Het zouden warme Herfst/Winter projectjes worden.
Dus toen zo ongeveer de mussen van het dak vielen haakten wij er allebei ijverig op los om op tijd (aanvang Herfst) elkaar een met Liefde zelfgemaakt haakwerk te geven.
Ik was natuurlijk supernieuwsgierig wat ze voor mij zou maken. Twee keer kreeg ik op Instagram een sneak preview te zien….en dat beloofde heel wat!
Wat ik voor Sacha wilde maken was me al snel duidelijk: een mooie warme omslagdoek! Tot 2 keer toe moest ik opnieuw beginnen omdat ik de eerste omslagdoek in een prachtige kleur Petrolblauwe wol maakte. Maar omdat ik de wol ooit in Frankrijk had gekocht kon ik niet zomaar wat bolletjes bijhalen toen bleek dat ik te weinig had gekocht. Balen! Toen begon ik er eentje te haken in een soort okergele wol. Gaandeweg twijfelde ik heel erg of dit wel een “Sacha kleur” was. Ik besloot deze okergele omslagdoek voor mezelf af te maken (work in progress).
Uiteindelijk koos ik voor een hele mooie kleur grijs.
Ik maakte de omslagdoek af met een gekleurde rand en kwastjes aan de drie punten.

Afgelopen zaterdag was het zover en zagen we voor het eerst wat we voor elkaar gemaakt hebben.

Ik ben zo verschrikkelijk blij en gelukkig met het Prachtige uuuuuuuh….. DING dat Sas voor me maakte! ‘Ding’ klinkt misschien een beetje onaardig maar ik heb er geen woord voor eigenlijk. Het is geen vest, geen omslagdoek, geen deken-met-armsgaten. Het is gewoon het Mooiste gehaakte Ding dat ik ooit zag!
Bedankt lief Spiegeltje!
image

image

image

image

image

image

Laat de Herfst maar komen!

Pareltjes van avonden

Het gebeurt me niet heel vaak. Eigenlijk te weinig: Pareltjes van avonden met vriendinnen.
Gisteravond was zo’n avond. Een avond vol gezelligheid, lekker eten, wijn, fijne gesprekken en samenzijn met mooie mensen.

Photo 23-02-13 20 46 26

Photo 23-02-13 18 59 05

Photo 23-02-13 18 58 36

Photo 23-02-13 18 59 02

Photo 23-02-13 17 30 12

Photo 23-02-13 17 29 56

Photo 23-02-13 18 39 50

Photo 23-02-13 21 14 06

Sjoer, Guusje en Diana….BEDANKT dat jullie mijn pareltjes waren gisteravond!

Mijn hart

Alweer een tijdje geleden schreef ik onderstaand verhaal. Toen durfde ik het niet hier te plaatsen omdat ik het wel erg persoonlijk vond. Afgelopen week stond voor mij in het teken van Vriendschap en de moeite die je daarvoor moet doen; van teleurstelling en pijn in mijn hart omdat er soms vriedschappen zijn die niet lopen zoals je graag zou willen. Ik moest ineens weer denken aan dit verhaal. Ik hoop dat je de tijd wilt nemen om het te lezen (lang)…

Mijn hart

Mijn hart is best groot. De voordeur is dicht, of staat op een kiertje, maar is nooit op slot. Als je aanklopt is de kans best groot dat je wordt binnengelaten. Geen streng deurbeleid voor mijn hart.

Binnen is het warm en gezellig. Ik zal er alles aan doen om je op je gemak te stellen. Maar heel veel moeite hoef ik niet te doen hoor, want mensen voelen zich al snel thuis in mijn hart.
Maar voordat je naar binnen gaat moet je je wel beseffen dat mijn hart geen uitgang heeft. Eenmaal binnen is binnen.
Mijn hart heeft verschillende kamertjes en er is veel ruimte. Veel van die kamertjes zijn gevuld. Elk kamertje heeft een deur naar de binnenruimte. De binnenruimte is niet zo heel groot en momenteel goed gevuld met mijn lievelingen. Soms gaat de voordeur open en kan er nog wel iemand bij in de binnenruimte. Maar ook gaat er af en toe een deurtje van een kamertje open. Soms doe ik dat zelf; soms degene in dat kamertje.Soms gaat de deur helemaal open maar meestal op een kiertje.
Sommige kamertjes zijn gevuld zonder dat de deur ooit opengaat maar de wetenschap dat er iemand achter die deur is, is goed. Er is immers geen uitgang in mijn hart…

Mocht je binnen zijn zou ik het heel fijn vinden als je de dingen zo laat staan zoals ze staan. Nog maar kort geleden is de boel van binnen compleet verbouwd. De voordeur stond wagenwijd open;alles stond op z’n kop! Net toen ik de deur er dan maar helemáál uit wilde halen, hoorde ik iemand kloppen. Het geklop kwam niet van de voordeur maar vanuit een kamertje; helemaal achterin de gang. Ik heb die deur opengezet en jou, liefje, gevraagd om in mijn binnenruimte te komen wonen.Dat wilde je dolgraag! Jij kende de binnenruimte nog van vroeger..
Je hebt mij geholpen om de boel weer mooi te maken van binnen. Daarbij moest er eerst schoongemaakt worden. Ik ben erg slecht in opruimen en schoonmaken. Jij wilde dolgraag een uitgang maken en van de voordeur een draaideur maken zodat ongenodigde gasten weer linea recta naar buiten konden. Het kostte me heel wat overredingskracht om de verbouwing niet té ver door te voeren.De hele verbouwing heeft zo’n 3 jaar geduurd en soms was het mij niet helemaal duidelijk wie de leiding van de bouw had maar nu alles weer een plekje heeft gekregen ben ik heel blij met het resultaat. We hebben het samen gedaan. De binnenruimte is nu heel overzichtelijk geworden. In plaats van een uitgang heb ik nog wat extra kamertjes erbij gemaakt. En de kamerindeling maak ik zelf! Ik ben heel zuinig op de mooie nieuwe binnenruimte; ik ben er trots op; ik zorg er goed voor….en ik koester alle kamertjes, stuk voor stuk. Het is míjn hart!

Hoe voelt jouw hart?

Verlangijstje

Op 3 Februari ben ik jarig en omdat ik al 15 jaar mijn verjaardag in Oostenrijk vier zou ik niet weten hoe ik ‘m hier thuis zou moeten vieren? Hoe ging dat ook al weer? Je nodigt mensen uit en die mensen nemen een kadootje voor me mee. En die mensen gaan natuurlijk, nadat ik ze uitgenodigd heb, vragen “wat ik wil hebben voor mijn verjaardag”? Ik vind dat een moeilijk iets hoor.  Wie vraagt me dat? Hoe goed ken ik diegene? Wat zou diegene aan mij willen besteden? WAT BEN IK WAARD?? Als ik iets noem (als ik al iets weet op dat moment) is dat dan niet teveel gevraagd? Je moet dus als jarige eerst een heel scala aan gedachten door voordat je het juiste kadootje aan de juiste mensen kan vragen. En omdat er vaak van je verwacht wordt dat je in een fractie van een tel met een origineel antwoord, voorstel of wens komt, roep ook ík véél te snel: “Oooooh ik hoef niks hoor!” of “Een bosje bloemen is ook goed hoor!”
Ooit hoorde ik een theorie dat het GEVEN op een verjaardag eigenlijk een egoïstische daad is. Er werd gezegd dat “men” gééft om er zeker van te zijn om ook weer te kríjgen.  Als geboren Gever moest ik er wel even over nadenken. Geef ik graag omdat ik toch eigenlijk liever ontvang? Ik weiger dat eigenlijk te geloven. Ik vind Geven fijner dan Krijgen. Ik voel me bij Krijgen vaak wat bezwaard. Natuurlijk zegt dat iets over mij als persoon. Ik ben niet zo goed in Krijgen…
Maar met mijn verjaardag zo voor de deur zal ik eens aan deze eigenschap gaan werken.
Daarom mijn verlanglijstje!
If you like me
Mooie bos bloemen mét vaas graag
Mooie steen
Weleda 
Mooi woonmagazine
If you really like me
Haakboek
Dagcreme
Rituals Hamam doucheschuim
Kookboek
If you really really like me
Abonnement op: Flow, Happinez

If you love me
Philips lamp
Gehaakt plaid (mag gekocht maar als je een beetje doorhaakt…;) )
If you love me to death
I phone met houten hoes
Naaimachine 

Hierbij zijn jullie allemaal van harte uitgenodigd !!! ;)))

Snailmail

Gewone handgeschreven post (jeweetwel… een stuk papier of kaartje met handgeschreven tekst waar je dan op de envelop een postzegeltje plakt en opstuurt) heet tegenwoordig snailmail. Oftewel: Slakkenpost. Omdat het zo langzaam gaat.

Alles moet snelsnel tegenwoordig. Een brief of kaartje dat een paar dagen onderweg is vinden we te lang duren. E-mailen gaat sneller. Het is ook zo makkelijk om vanuit je luie stoel iemand een berichtje; of zelfs een verjaardagskaartje, te sturen. Er zullen zelfs al sites bestaan waar je al je verjaardagen opgeeft en dat er dan automatisch kaartjes verstuurd worden. Het moet niet gekker worden zeg!

Maar toch gaat er niets boven een écht kaartje, of een echte brief krijgen! In een echte brief of kaart voel je de energie en aandacht van degene die hem stuurde. Dat voel ik bij een email toch een stuk minder. Ik neem me regelmatig voor om vaker handgeschreven kaartjes te versturen. Voor een verjaardag, om iemand sterkte te wensen of zomaar….

Attent-zijn = een werkwoord


Dusss…een kaartje naar de dochter van een vriendin, die de laatste paar dagen op de basisschool doorbrengt en na de vakantie naar het Voortgezet onderwijs gaat. En een kaartje naar mijn (ex) schoonmoeder die sinds 2 weken weduwe is en wel een lief woordje kan gebruiken.

Aan wie stuur jij vandaag een kaartje?

Zo simpel / So simple

Volwassenen doen soms zo moeilijk over vriendschappen.
Dit is hoe mijn 8 jarige dochter vriendschap omschrijft….
Adults sometimes give friendship a hard time.
This is how my 8 year old daughter thinks about it…
We got used to each other and
then became
FRIENDS