Over muziek en jeugdtrauma’s

Al dagen ben ik in de ban van M U Z I E K
Ik geniet me suf van de top 2000. Wat ik niet begrijp hè, waarom draaien ze niet het hele jaar door de top 2000, 5000 of 10.0000? Wat een prachtige muziek komt er voorbij. Ook nummers waarvan ik denk ” Hoe kan iemand dáár nou op gestemd hebben?” Nummers die ik zelfs nog helemaal nooit gehoord heb. Nu is dat niet zo verwonderlijk want op zich ben ik geen geboren muziekkenner, of zelfs liefhebber. Volgens sommigen heb ik zelfs een vreselijke muzieksmaak. Ik denk dat ik niet eens een “muzieksmaak” heb. Ik hou van alles wel een beetje. Van klassiek tot heavy metal en alles wat ertussenin zit, zeg maar.

Muziek heeft bij mij ook veel met nostalgie te maken. De herinneringen aan vroeger komen weer levend tevoorschijn bij het horen van muziek. Dus de afgelopen dagen (met de top2000) kan ik mijn hart ophalen. Zo dacht ik terug aan mijn vader, die met zijn wielrennershandschoenen achter het stuur zat, op weg naar onze vakantie in Frankrijk. Uit de autoradioluidsprekers galmde Mark Knopfler van de Dire Straits met Sultans of swing

Ik zal niet al mijn herinneringen met jullie delen maar John Denver met Calypso is er ook eentje. Ik herinner mij dat ik achterin de auto zat bij mijn moeder. Ik was denk ik een jaar of 4 of 5 en volgens mijn moeder zong ik heel hard mee. Ik vond het prachtig!

Al een jaar of 2 heb ik een grote wens; een old fashion, retro, vintage pick-up!
Ik wil weer een pick-up met langspeelplaten. Platen met hoezen als kunstwerken. Ik wil gekras uit de speakers horen en ik wil urenlang plaatjes draaien.

Mag ik nog even een jeugdverhaaltje delen met jullie? (eigenlijk is het een jeugdtrauma)
Mijn ouders hadden vroeger vrienden waar we af en toe op bezoek gingen. Die vrienden woonden in Huizen (het Gooi) en woonden naast de zeer bekende (toen zeker) radio 3 DJ Ferry Maat .
Ferry Maat kwam ook wel eens op visite als wij er waren en op een mooie dag kreeg ik (IK! Zomaar een meisje van een jaar of 9!) een hele grote groene houten kist, beplakt met stickers van Veronica en de Top 50 (dat weet ik nog)……..en die kist zat HE-LE-MAAL VOL met singletjes. Singeltjes die werden gebruikt bij drive-in-shows en zelfs op de radio werden gedraaid. Wat een geluksvogel was ik. Jarenlang stond die kist bij mij op mijn zolderkamer en de singletjes heb ik grijs gedraaid.
En nu komt mijn jeugdtrauma: Tijdens een verhuizing (ik was toen 13) heeft mijn moeder die hele kist zo HOPPA bij het grofvuil gezet. (Bedankt mam!) Buiten het feit dat het heel jammer is van de singletjes, moet ik er niet aan denken wat die hele kist met inhoud vandaag de dag waard was geweest. Ik ben er met terugwerkende kracht nog steeds verdrietig van.

Maar goed….

Gisteren waren Lief en ik bij Loods5 en daar stond mijn droom! Een Grosley pick-up!
Wat een snoepie. Ik was op slag verliefd.
Om een lang verhaal kort te maken; ik kreeg hem van Lief, alvast voor mijn verjaardag (3 Februari; je kan er niet vroeg genoeg bij zijn hè?).

c5c05f71794fe36367e78b80ba83c164

Tot mijn verbazing verkochten ze ook oude LP’s.
Ik koos er een paar uit en gisteravond hebben we heerlijk nostalgisch plaatjes zitten draaien.

d2f8b9a6660163c750625a502bb287aa

Eens kijken of ik die kist-met-singeltjes van Ferry Maat weer bij elkaar kan sparen. (Yeah, sure)

Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling en een nieuw jaar met veel muziek!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *