Het leek er even op dat ik mijn dag suf en sloom zou doorbrengen.
Huishouden, boodschappen, beetje hangen hier en daar.
Je kent het vast wel.
Maar daar had ik geen zin in.
Ik had zin in bos!
Wat een lekkere winterwandeling heb ik gemaakt.
Samen met mijn vriendje Wellus.
Ook in deze tijd van het jaar vind ik het fijn om te struinen in het bos.
Te genieten van de geuren en de kleuren.
Als ik vanmorgen lui thuis was gebleven had niet:
-een grote bonte specht van dichtbij kunnen bewonderen
-een hert, het pad waarop ik liep, zien oversteken
-de zon zo prachtig door de bomen zien schijnen
Wellus is niet de meest makkelijke hond om op de foto te zetten.
Hij is pikzwart dus de belichting is vaak een probleem. En meneer komt altijd meteen op me af rennen als ik op mijn hurken ga zitten om hem te fotograferen.
Lang leve mijn 70-300 lens!
Met een koude neus en frisse energie kom ik de rest van de dag prima door!
En Wellus ligt hier knock-out te dromen van zijn volgende boswandeling 😉
