Een aangeboren huishoudster ben ik niet. Het huishouden en ik hebben een haat-liefde verhouding. Ik kan er echt van genieten als mijn huis schoon en opgeruimd is en ik vind het echt niet erg om wat te doen in huis maar ik heb totaal geen structuur. Ik doe ad-hock dingen. Ben ik van plan de badkamer eens een goede beurt te geven kom ik halverwege tot de conclusie dat ik alleen nog maar bezig ben geweest met oude potjes antirimpelcreme/haarverzachter/deo/scheerschuim/zonnebrand/gel/ enz weg te gooien. Ondertussen draai ik een was en vouw ik er één op. En als ik het dan zat ben (en vind dat ik koffie heb verdiend) heb ik nog geen tegel geschrobd en geen druppel water gebruikt!
Ik denk ook altijd dat ik zeeën van tijd heb en plan verschillende schoonmaak/opruimklussen per dag. Ik stel mezelf dus altijd teleur….en voel me danig tekortschieten als huishoudster.
Ooit maakte ik voor mezelf dit schema als “stok-achter-de-deur” maar ook het schema verdween achter diezelfde deur en ik vergeet dat ik ‘m ooit maakte.
En om het “Assepoester-gevoel” tegen te gaan maakt ik voor de kinderen een Klusjes-stimulatie-blad:
Als er een klusje is gedaan (vrijwillig) mag het afgestreept en kunnen er keiharde centen worden verdiend.
Het blad blijft na ruim 1,5 jaar angstvallig leeg….. van wie zullen ze het hebben?
Om het huishouden voor mezelf leuker te maken kocht ik vorig jaar op een Frans marktje een écht huishoudschort. Zo eentje waarin je je een echte huisvrouw uit de jaren 50 voelt. Handig met 2 zakken zodat ik mijn stofdoekje nooit kwijt ben. En in de andere zak mijn Iphone ;)))
Het is voor mijn huisgenoten ook heel duidelijk sinds ik schorten draag (met koken ook een kookschort). Als ik mijn huishoudschort aan heb speel ik Mien Dobbelsteen maar zodra ik ‘m weer in de kast hang is dat het teken dat mijn schoonmaakwerk er op zit en ben ik weer gewoon Barbara; een volwaardig gezinslid 😉
De was is ook zoiets waarvan ik me zo vaak voorneem om dat nu eens bij te gaan houden.
Het lukt me wél om regelmatig wassen te draaien en te drogen. Maar in opvouwen en strijken ben ik niet zo bedreven. Alhoewel, de handeling op zich gaat me prima af maar ik mis de kracht om het te doen. Ik geef de schuld aan de overvolle kasten. Als ik de was nu gewoon eens in een mooie opgeruimde kast met mooie stapeltjes en plenty ruimte om te hangen kon deponeren…DAN zou het een stuk leuker worden.
Maarja, ik weet ook wel dat het een smoes is en dat ik altijd wel een zwakke schakel kan vinden om de hele keten te stagneren. (of dat nu met de was of de afwas is dat maakt niet uit)
En als het werk is gedaan (of nog niet helemaal in mijn geval) dan is er tijd voor Koffie!
Doe jij aan Lenteschoonmaak?
Elke maandag een Home sweet home blogje.
Wil je ook meedoen? Laat dan een berichtje achter en dan zet ik je erbij in de sitebar hier op mijn blog.
HIER kan je lezen over het ontstaan van Home sweet home
